Wat is soja
De Latijnse naam van deze eenjarige peulvrucht is Glycine max. Zij behoort tot de familie van de Fabaceae en levert een eetbare boon op met een zeer hoog gehalte aan eiwitten en olie. De huidige plant stamt vermoedelijk af van een in Centraal China voorkomende wilde peulvrucht.
Bijzonder is het vermogen van de plant om stikstof dat zich in gasvorm in de lucht bevindt, tot vaste stof te binden en aan het wortelgestel van de plant af te zetten. Dat gebeurt in samenwerking met de bacterie Rhizobium in een vorm van symbiose. Het is een soort van natuurlijke bemesting met nitraten waardoor de kwaliteit van de grond verbetert. De plant kan tot twee meter hoog worden, maar meestal blijft het iets kleiner dan een meter. Het is een zelfbestuiver. Soja is van oorsprong een subtropische plant maar kan nu door veredeling verbouwd worden tot op 52 noorderbreedtegraad. Vorst is dodelijk voor de sojaplant. Geoogst moet voordat de peulen openspringen en kan alleen met een luchtvochtigheid van minder dan 13 procent. Anders treedt er rotting op. Soja is in China al vijf duizend jaar in gebruik als voedselgewas en medicijn.
De zaden van de sojaplant bevatten 18 procent olie en 72 procent droge stof, waarvan ruim de helft bestaat uit eiwitten. Omdat er weinig zetmeel in zit is het een gezonde boon, in het bijzonder voor diabetici.
samenstelling van de sojaboon
Bij een vochtgehalte (hoofdzakelijk water) van de sojaboon van 11% zijn de overige bestanddelen:
- 18 % olie (waarvan lecithine 0,5%)
- 37 % eiwitten
- 28 % koolhydraten
- 6 % ruwe vezels
