Het Europees Parlement roept de Commissie op om dringend een strategisch plan voor te leggen dat in meer plantaardige eiwitten voorziet: om de zeer zware afhankelijkheid van overzeese eiwitbronnen af te bouwen. Dat kadert in de hervorming van het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB).

Op 13 maart stemde het Europees Parlement een bijzonder amendement in het kader van de hervorming van het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB). Daarin roept het Parlement de Commissie op om dringend een strategisch plan voor te leggen dat in meer plantaardige eiwitten voorziet. Het plan moet “Europa in staat stellen de zeer zware afhankelijkheid van overzeese eiwitbronnen af te bouwen”. Wervel en Bioforum zijn verheugd dat het Europees Parlement dit krachtig signaal geeft en hoopt dat de triloog leidt tot een oplossing voor dit aanslepend probleem.

Helaas was de thematiek van de Europese eiwitproductie volstrekt afwezig in het GLB-voorstel van commissaris voor Landbouw Ciolos (1). Het is hoopgevend dat het parlement het amendement 104 goedkeurde met een grote meerderheid van 84% van de stemmen. In dit amendement bij het rapport van Luis Manuel Capoulas Santos over rechtstreekse betalingen, haalt het Parlement volgende redenen aan voor haar dringende vraag aan de Commissie:

• de verbetering van het milieu,
• de bestrijding van klimaatverandering en
• een betere landbouwkundige toestand.

Het Parlement vraagt van de Commissie dus een plan dat voorziet in de teelt van meer olie- en eiwithoudende gewassen onder het GLB. Bovendien moet het plan landbouwkundig onderzoek naar geschikte en productieve variëteiten aanmoedigen.

Verder stemde het Europees Parlement (in de eerste pijler) ook voor de mogelijkheid dat lidstaten gekoppelde steun kunnen geven om milieuredenen, wat ook gekoppelde steun voor eiwitgewassen mogelijk zou maken. Landbouwgrond waarop leguminosen staan, worden zelfs voorgesteld als invulling van ecologisch focusgebied. Bovendien kan het maximale percentage gekoppelde steun dat op 15% van de nationale enveloppe wordt vastgelegd, uitzonderlijk verhoogd worden met 3% als het om  steun aan eiwitgewassen gaat. Het Parlement lijkt zich dus uit te spreken voor meer eiwitteelt in Europa. Hebben de historisch hoge sojaprijzen en de krimpende marges voor de intensieve veeteelt daar iets mee te maken?

EU-eiwitdeficit – wat voorafging

Meer dan twee jaar geleden nam het Duitse Europarlementslid Martin Haüsling het initiatief tot een rapport over het eiwitdeficit in Europa. Ondanks positieve reacties op zijn rapport, voegde een meerderheid in het Europees Parlement een paragraaf toe die de Commissie opriep om ongehinderd de soja-aanvoer te verzekeren en een technische oplossing te vinden voor het feit dat deze ggo-soja in Europa niet toegelaten is. Dat betekende dus een uitholling van het rapport, wat ertoe leidde dat de hele groene fractie tegenstemde en Haüsling zelfs zijn naam als rapporteur liet schrappen, wat hoogst ongebruikelijk is. Dat incident staat in de reportage (2) Europa aan het soja-infuus, die de Nederlandse TV-zender VPRO eind 2012 uitzond. Toch werd het – uitgeholde – rapport op 4 februari 2011 door het Parlement (3) aangenomen. In maart 2012 overhandigde Wervel een breed ondertekende brief aan Paolo De Castro, voorzitter van het landbouwcomité van het Europees Parlement, samen met een zak lokale eiwitten (4).

Voetnoten

1. Europese eiwitproductie afwezig in GLB-voorstel Ciolos
2. VPRO: “De Slag om Brussel – Europa aan het soja-infuus” 12 november 2012
3. The EU protein deficit: what solutions for a long-standing problem?
4. We want the EU to end its protein deficit