Ga naar de inhoud
Activist worden = volwassen worden

Activists’ Handbook: a Step-by-Step Guide to Participatory Democracy

Aidan Ricketts, 2012, Zed Books, London, UK, 288 p.

Dit boek is een echte handleiding om lokale actie op te zetten en te doen slagen. Soms technisch en opsommend, maar doorspekt van voorbeelden en getuigenissen. Een duidelijk pamflet dat onze strijd legitimeert. Wij zijn niet de lastigen die niet met de voeten op de grond staan, die overal kritiek op hebben, die morrelen in de marge, stelt Ricketts, nee, wij maken de democratie waar. Aidan Ricketts durft er niet aan te denken hoe de wereld er zou hebben uitgezien zonder anti-kernwapenbewegingen, zonder mensenrechtenactivisten.

We moeten niet proberen hiërarchie en structuur te installeren in onze rangen, zegt Aidan. Ijveren voor een andere, participatieve wereld moeten we zelf in eerste instantie toepassen op onze eigen organisatie. Maar we mogen ook niet vervallen in de chaotische ‘rebel’-rol. Een rebel heeft wel de goede motieven om te streven naar een andere wereld, maar is rigide, onontvankelijk en niet bereid tot luisteren. Hij blijft het probleem in stand houden om er tegen te kunnen protesteren in plaats van mee te werken aan de oplossing.

Oplossingen

Dat zoeken naar oplossingen gebeurt door het conflict duidelijk te maken in een geweldloze actie en daarna te onderhandelen. Tijdens de actie mag de tegenstander afgeschilderd worden als de slechterik, maar bij de onderhandelingen is één simpel, maar niet eenvoudig, principe belangrijk, dat van geweldloze dialoog: hard voor het probleem, maar zacht voor de persoon. Conflicten zijn zo nodig om vooruit te kunnen geraken.
Het is een essentieel onderdeel van de werking van een sociaal-culturele beweging. Maar we moeten erover waken niet te reageren op conflicten, maar er een oplossing voor aan te reiken. En dat gaat op voor externe én interne conflicten. Ook hier moeten we ons bewust zijn van het feit dat conflicten duidelijk maken en oplossen op geweldloze wijze integraal deel uitmaken van onze maatschappelijke taak!

Adviezen

Tot slot wat aanbevelingen om een burn-out te vermijden, want deze wereld heeft elke activist nodig! Stop met medelijden met het probleem en aanvaard het gewoon. Je hoeft jezelf niet te kwellen om aan verandering te werken. Je slecht of kwaad voelen vanwege wat er mis gaat is echt geen noodzakelijk onderdeel van het veranderen van de wereld. Neem een voorbeeld aan Gandhi of de Dalai Lama, stelt Ricketts. Brand niet op, de toekomst heeft je nodig! Beschouw jezelf als een werktuig, een zaag: hou je scherp! Volgens Aidan zijn sport, yoga en goeie seks daarvoor ideaal. Verder is het ook belangrijk om samen successen te vieren en om plezier te maken in het werk. Vrijwilligers aantrekken als je zelf de wanhoop nabij bent, werkt niet zo goed.

Een activist worden, besluit Aidan, is eigenlijk volwassen worden. Niet passief zijn en alles laten gebeuren buiten je om, maar je verantwoordelijkheid nemen in deze maatschappij… de kleine risico’s die eraan verbonden zijn, zijn geen goede reden om het niet te doen.

Patrick De Ceuster