VLAM betreurt Greenwash Award – Wervel antwoordt

Op 23 juni won het Vlaams Centrum voor Agro- en Visserijmarketing vzw (VLAM) de Greenwash Award 2012. Wervel kreeg een brief van VLAM die de nominatie voor de Greenwash Award betreurt. Hieronder krijgt u een stuk uit Wervels antwoord aan VLAM. Essentieel is dat de eiwittransitie onderbelicht blijft in de communicatie.

“Wij constateren dat in de brede publiekscampagnes (radio, tv, facebook) de eiwittransitie niet aan bod komt: noch de vleesmatiging (wat trouwens ook bleek door de vraag van Els Robeyns in het Vlaams Parlement), noch de problematische veevoer-import. Er is een duidelijk verschil tussen details op een hele lange bladzijde ergens op de website www.vleesvanhier.be en een brede publiekscampagne. De hoofdthema’s in het advies van de Federale Raad voor Duurzame Ontwikkeling over de eiwittransitie zijn schromelijk onderbelicht op de website. Bovendien is de inhoud van de online informatiedossiers op zijn zachtst uitgedrukt tendentieus:

• Voedselkilometers worden gerekend vanaf het vetmestbedrijf, niet vanaf de oorsprong van de basisproducten. De overzeese basisproducten wegen nochtans meer dan het eindproduct.
• Het aandeel ingevoerde voeders wordt niet vermeld, noch de evolutie hierin.
• De ggo-problematiek wordt niet vermeld. Hoewel de Europese consument die niet wil, krijgt hij ze indirect dagelijks op het bord. Transparantie daarover is volstrekt afwezig.
• Er wordt op heel voorwaardelijke manier gesproken over problemen in Latijns-Amerika. Sinds het diermeelverbod in 2001, steeg de vraag naar soja, en dat “kon op sociaal en economisch vlak en op het gebied van milieu bedreigingen inhouden”. Dit is een ontkenning van de realiteit. Is het bovendien niet te betreuren dat die dreiging de sector pas vijf jaar nadien in actie deed schieten, met eerste resultaat in 2010, nog eens vier jaar later, een label dat 10% van de import dekt? Bovendien is de sojaproblematiek al veel ouder dan 2001.
• RTRS en MVS worden niet gedifferentieerd. MVS bevat minder criteria dan RTRS en zelfs RTRS wordt inmiddels door de meeste ngo’s bekritiseerd omdat het de grootste problemen ter plekke niet oplost.
• De vergelijking broeikaseffecten intensief/extensief is zeer discutabel. Wat is bijvoorbeeld de informatiebron voor minder lachgasemissies bij intensieve veeteelt?
• Het woord ‘ontbossing’ wordt hier enkel gelinkt met extensieve veehouderij. Dat is een bevreemdende ontkenning van het feit dat voor de soja-expansie in Brazilië massale oppervlaktes Amazonewoud en Cerrado-savannes voor de bijl zijn gegaan. De dag van vandaag gaat die ontbossing trouwens nog steeds door.

Lokale eiwitten komen amper aan bod. Al de vleesproducenten die lokale voeders gebruiken verdienen extra aandacht op deze site. Zij tonen dat het anders kan en bieden aan de consument een concreet alternatief. Zij moeten nu meebetalen aan de VLAM-campagne, terwijl ze een concurrentieel nadeel ondervinden van de grondloze veehouderij, die ook probleemloos producten kan afzetten als “vlees van hier”. De VLAM-campagne zadelt de voorlopers qua duurzaamheid dus op met een nadeel – terwijl zij vanuit duurzaamheidsoogpunt juist moeten worden gestimuleerd.

In de brede publiekscampagne (tv, radio, Facebook) wordt vleesoverconsumptie niet aangekaart, enkel op de website en dan nog zeer schoorvoetend en tegenstrijdig. “Belgen eten over het algemeen graag vlees. Vaak wordt echter beweerd dat we te veel vlees eten”, zo start een bepaalde paragraaf op de site. Op het einde van dat stuk wordt dan weer gesteld: “Vanuit nutritioneel oogpunt eet de gemiddelde Belg vandaag te veel vlees.”

In het persbericht terzake, spreekt VLAM over “Wervel en de antivleeslobby”. Wij zijn ervan overtuigd dat de eiwittransitie niet vooruitgeholpen wordt door zo’n polariserend taalgebruik.

Mogen wij een constructief voorstel doen dat zowel vlees promoot als zich inschakelt in de noodzaak van een eiwittransitie? Lees dan Wervels Pleidooi voor Zondag Vleesdag.

U zal zien dat het door VLAM gebruikte brandmerk “antivleeslobby” niet op Wervel van toepassing is. Wervels pleidooi voor Zondag Vleesdag zou perfect kunnen aansluiten bij de relaxte en onthaaste sfeer die het VLAM tv-spotje over het varkenskroontje uitademt. Wervel ziet aanknopingspunten en mogelijkheden om toch verantwoord over vlees te communiceren, waarbij zowel lokale voeders als vleesmatiging gethematiseerd worden. De uitdaging voor de sector blijft om meerwaarde te halen uit kwaliteit, en niet om naar meer kwantiteit te streven. Dat heeft al teveel veehouders hun job gekost. Wervel blijft dus vragende partij voor overleg over hoe we samen de eiwittransitie vorm kunnen geven.”

het Wervelteam